کد مطلب:47255
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:22
آيا علل عرضي و طولي، برخاسته از متن قرآن است يا تفسير قرآن؟
با توجه به اين كه قرآن كريم، كتاب علمي صِرف نيست، بلكه كتاب هدايتي به سوي سعادت و خوشبختي در دنيا و آخرت است، لذا هيچ ضرورت ندارد كه اصطلاحات فلاسفه يا ديگر دانشمندان را به تفصيل در خود مطرح و بيان كند; بنابراين، با نگاهي به آيات قرآن، معلوم ميشود كه بحث علل طولي و عرضي، با شرايط ويژه در هر يك از آن دو، در متن قرآن استعمال نشده است.
البته، آيات قرآن كريم، عليت و معلوليت ميان موجودات را اثبات كرده، و سببيت بعضي را براي بعضي ديگر تصديق ميكند; مانند: آية 9 از سورة ق و آية 3 از سورة طلاق. و در عين حال، امر تمام موجودات را به خدا نسبت ميدهد و اعلام ميدارد كه اسباب وجودي همة عالم، سببيت خود را از سوي خود ندارند و همه از خداي واحدند; مانند: آية 54 سورة اعراف و آية 80 سورة نسأ.(ر.ك: تفسيرالميزان، علامه طباطبايي;، ج 1، ص 74، چاپ اسماعيليان.)
نتيجه اين كه مسئلة علل عرضي و طولي، با لحاظ عناوين و اسامي آنها در متن قرآن به كار نرفته است. البته، ممكن است مفسّري، علتهاي عرضي و طولي را از بخشي از آيات قرآن برداشت كند، چنان كه مفسران اسلامي اين استفاده را كردهاند.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.